Mücadeleden Notlar - Uyuyanlardan Olmayın

Esenler Metro çıkışında dergi dağıtımı yapıyoruz. Her zamanki gibi genel ekonomik krizin, enflasyonun ve seçimlerin halkın sorunlarına çare olamayacağının ajitasyonunu yapıyoruz. Ana mesele halkın örgütlenmesi diyerek haykırıyoruz sokaklarda. Bu vesile ile dergi satmaya, bir miktar kulak kabartanlara partimizi tanıtmaya ve daha ilgililerle ise sohbet edip iletişim alarak etkinliklerimize davet için ikna etmeye çalışıyoruz. Esenler Metro çıkışı genel olarak muhafazakar seçmenin yoğunlukta olduğu bir yer. Kırmızı önlüklülerin ajitasyon yapmasına pek alışkın değiller. Tabi ki İstanbul’un her mahallesinde olduğu gibi burada da solcular var.

İş saati çıkışı ve yoğun bir trafik var. Biz nasıl koştur koştur işten çıkıp etkinliğe yetişmeye çalıştıysak; insanlar da evlerine bir tas çorbaya ve eşlerinin güler yüzle onları karşıladıkları sıcak evlerine, belki sevgililerine ya da dostlarına ya da hiç de insanca olmayan çalışma koşullarından kaçarcasına özgürlüklerine koştur koştur yetişmeye çalışıyorlar. Zira İstanbul’da özgürlük mesai saati bitiminde değil de tıkış tıkış toplu taşımalardan ayağını sokağa attığın anda başlıyor. Piyasa anarşisi ise evinin kapısını açıp adımını evin içine attığında bitiyor. Pek de öyle olmasa da en azından öyle olduğunu düşünelim. Şimdilik.

Aman sen de deyip yaşayıp gidebilirdik ama biz tam da bu özgürlük yanılgısında insanlar evine giderken kızılca önlüklerimizle insanların gözlerine dergimizi, broşürümüzü ya da gazetemizi sokuyoruz. Pek tabii bundan hoşlanmayanlar olacaktır. Neyse…

Esenler Metro önü kalabalık bir etkinlik için (5 kişinin altına düşmemeye çalışıyoruz) pek uygun değil. Çokça geniş olmayan bir üst geçit ile U şeklinde bir araç yolu ile bölünüp caddeye bağlanıyor. Ortadaki alan bir meydan gibi değil ağaçlarla kaplanmış ve sağlı sollu dar iki kaldırım var. Yani çıkışın caddeye bakan tarafı 3 küçük noktaya bölündüğü için ve cadde araç trafiği ile uğultulu olduğu için şahsen ben pek memnun değilim buranın fiziki yapısından ancak ortada ağaçların (daha büyümemiş fidanlar) olması nedeniyle pek sesimi çıkarmayacağım. Biz de 3 parçaya bölünüp caddeye bakan yerde yerel etkinliğimizi yapıyoruz o zaman.

İnsanlar ilgi, merak ve zaman zaman hain bakışlarla bizi süzüyorlar. Bu esnada ben elimde dergi ile asgari ücret, enflasyon ve özelleştirmelerle ilgili genel ajitasyonumu yüksek perdeden yapıyorum. Genelde ajitasyonu ben yaptığım için pek dergi sattığım da söylenemez. Tek tük arada ilgili ve az çok sol bir kültürü olanlar bana gelir. Benden ya da başka yoldaşlardan sekenlere başka bir yoldaşımız kanca atar J) sohbet edip iletişim almaya çalışır. Kısaca yöntemimiz budur.

Aslında çalışmalarımız genel olarak şenliklidir. Bu alanın fiziki yapısı ve uğultusu bende biraz gerginliğe sebep oldu ancak pencereye çıkanlar, yoldan geçerken Tayyip e laf çakanlar ile keyfim yerine geldi. Evet ummadığınız taş baş yarar lafını aratmazcasına Esenler Metro halkı çalışmamıza ilgi gösterdi. Her ne kadar bu şimdilik dergi satışlarımıza yansımasa da ileriye doğru bir yatırım. Zira yanımızdan araçla geçerken dergi isteyen bir iki kişiden dergi parasını alamadım. Bir süre sonra polis GBT sorgulaması yaparken de yoldaşımdan gelen çevreye rahatsızlık vermekten para cezası yiyeceksin mesajını da görmemişim.  Ama Esenler metronun bende bıraktığı en önemli düşünce parçası karşı taraftan araçla geçerken birinin yüksek sesle bağırarak, ki bu beni Giresun’daki fındık bahçelerine götürdü, karşı yardan böyle haberleşiriz genelde:

-          “Çok iyi söylüyorsun da bu millet uyuyor uyuyor sen ne söylesen boş uyanmaz bu ahmak halk” dedi.

Tabi kanı bir miktar hızlı akan bir Karadenizli olarak altta kalır mıyım:

-          “Sen uyumuyorsun da ne yapıyorsun gel bir dergi al” oldu.

Tabi mesafe uzun olduğu için dergiyi satamadım; O da gülerek bastı gitti ben de eksozuna boğuldum. Şaka bir yana bu millet uyuyor deyip hiçbir şey yapmayanlardan olmayın. İnsanı sinirlendirmeyin.